منتشر شده
3 هفته پیشدر
توسط
علیرضا محمودی فردگزارش آسان ریپورتاژ | نوشتن بخش نتیجهگیری (Conclusion) در یک مقاله علمی، یکی از بخشهای مهم، کلیدی و الزامی است که باید بهطور مؤثر و مختصر، یافتههای تحقیق، اهمیت آنها و پیامدهایشان را جمعبندی کند. این بخش آخرین فرصت شما برای تأثیرگذاری بر خواننده و نشان دادن ارزش کار شماست. در ادامه اصول و نکات کلیدی برای نوشتن بخش نتیجهگیری ارائه میشود:
۱. خلاصهای مختصر و قوی از یافتههای اصلی
– در ابتدا، یافتههای کلیدی تحقیق را بهطور خلاصه و واضح بیان کنید. این خلاصه باید مختصر باشد و تنها به مهمترین نتایج اشاره کند.
– از تکرار جزئیات یا دادهها خودداری کنید و به جای آن، بر تفسیر کلی نتایج تمرکز کنید.
۲. تأکید بر اهمیت تحقیق
– توضیح دهید که چرا نتایج این تحقیق مهم هستند. چگونه این یافتهها به دانش موجود در حوزه تحقیقاتی کمک میکنند؟
– اگر تحقیق شما کاربردی است، تأثیرات عملی آن را در دنیای واقعی بیان کنید.
۳. ارتباط با اهداف و سوالات تحقیق
– نشان دهید که چگونه نتایج به سوالات تحقیق یا فرضیههای مطرحشده پاسخ میدهند.
– اگر برخی از سوالات بیپاسخ ماندهاند، بهطور مختصر توضیح دهید که چرا این اتفاق افتاده است.
۴. بیان محدودیتها (بهطور خلاصه)
– اگر در بخش بحث به محدودیتها اشاره کردهاید، در نتیجهگیری بهطور خلاصه آنها را مرور کنید. این کار نشان میدهد که شما بهطور انتقادی به کار خود نگاه کردهاید.
– از بیان محدودیتها بهگونهای خودداری کنید که از ارزش تحقیق بکاهد.
۵. پیشنهاداتی برای تحقیقات آینده
– به سوالات جدیدی که این تحقیق ایجاد کرده است اشاره کنید و پیشنهاداتی برای تحقیقات آینده ارائه دهید.
– این بخش میتواند جهتگیریهای جدیدی برای پژوهشهای بعدی در حوزه مورد نظر ارائه کند.
۶. جمعبندی نهایی
– نتیجهگیری را با یک جمله یا پاراگراف قوی به پایان برسانید که اهمیت کلی تحقیق را برجسته کند.
– این جمله باید خواننده را با احساسی از تکمیلشدن و درک روشن از ارزش کار شما ترک کند.
۷. پرهیز از اشتباهات رایج
– از معرفی اطلاعات جدید در بخش نتیجهگیری خودداری کنید. این بخش باید تنها بر یافتهها و تفسیرهای قبلی تمرکز کند.
– از تکرار بیش از حد مطالب بخشهای قبلی مقاله پرهیز کنید.
– از ادعاهای اغراقآمیز یا بیپایه خودداری کنید. نتایج را بر اساس شواهد موجود تفسیر کنید.
۸. استفاده از زبان واضح و مختصر
– از جملات کوتاه و واضح استفاده کنید و از اصطلاحات تخصصی تنها در صورت لزوم بهره ببرید.
– از افعالی مانند “نشان میدهد”، “تأیید میکند”، “پیشنهاد میکند” استفاده کنید تا نتایج را بهطور دقیق بیان کنید.
۹. رعایت طول مناسب
– نتیجهگیری باید مختصر و مفید باشد. معمولاً یک پاراگراف کافی است، اما برای مقالات طولانیتر میتواند تا دو یا سه پاراگراف نیز باشد.
– از طولانینویسی و بیان مطالب غیرضروری خودداری کنید.
۱۰. بازبینی و ویرایش
– پس از نوشتن نتیجهگیری، آن را چندین بار بازبینی کنید تا از وضوح، انسجام و دقت مطمئن شوید.
– از همکاران یا شرکا و یا اساتید بخواهید بخش نتیجهگیری را بررسی کنند و بازخورد ارائه دهند.
با رعایت این اصول و نکات، بخش نتیجهگیری مقاله شما میتواند بهطور مؤثری اهمیت تحقیق شما را نشان دهد و خواننده را با درک روشنی از ارزش کار شما ترک کند. این بخش باید مانند نقطه پایانی قوی باشد که تأثیر ماندگاری بر خواننده بگذارد.
نگارنده: استاد علیرضا محمودی فرد – مدرس روش تحقیق در دانشگاه
دانشگاههای نسل هفتم: یافتهها، چالشها و چشماندازهای آینده – علیرضا محمودی فرد
دانشگاههای نسل ششم: تحولات، چالشها و افقها – علیرضا محمودی فرد
نکات مربوط به نوشتن بخش مراجع (References) در یک مقاله علمی – علیرضا محمودی فرد
نکات مربوط به نوشتن بخش پیشنهادها (Recommendations) در مقاله علمی – علیرضا محمودی فرد
دلسوزی کارمندان در سازمانهای پیشرو و برتر جهان – علیرضا محمودی فرد
نکات مربوط به نوشتن محتوای جداول (Tables) در مقالات علمی – علیرضا محمودی فرد